Doświadczenie artystyczne:
Edward Dwurnik - polski malarz i grafik. W latach 1963–1970 studiował malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej, a także przez trzy lata rzeźbę. W 1970 obronił pracę dyplomową w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. Jak uważał, przez pierwsze lata studiów na ASP „nie miał żadnej wizji swojej twórczości”. Po zetknięciu się z dziełami Bernarda Buffeta dostrzegł nowe możliwości malarskie, lecz dopiero doświadczenie wystawy Nikifora w 1965 r. pomogło mu odnaleźć formę wspierającą realizację własnych pomysłów. Od tego wydarzenia rozpoczęła się jego pasja tworzenia. Wtedy też powstały obrazy, zaliczane są do cyklów malarskich, takich jak: Podróże autostopem, Warszawa, Portret. Był laureatem wielu prestiżowych nagród, m.in. Nagrody Kulturalnej "Solidarności", Nouvelle Biennale de Paris (1985), nagrody Olimpiady Sztuki w Seulu (1988) czy Nagrody Fundacji Sztuki Współczesnej (1992). W 2014 r. otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. W ciągu swojego życia namalował ponad 5000 obrazów.
Podejście artystyczne:
Główne tematy poruszane przez Edwarda Dwurnika to wyraziste kolory, płaskie, pozbawione perspektywy malarstwo. Tematyka to często dachy domów, zakamarki ulic i nico chaotyczne, tętniące życiem miasto. Porusza go sztuka naiwna. Fascynuje go życie zwykłych szarych ludzi. W 2000 roku malarz nagle zmienia styl. Nieregularna linia, prace z dużą ilością budynków w żarówiastych, bijących po oczach odcieniach błękitu, zieleni, żółci i bieli przestają mu się podobać. Coraz bardziej pochłania go abstrakcja.
